بوی عیدی، بوی تو.
دوشنبه, ۱ فروردين ۱۴۰۱، ۰۵:۵۷ ب.ظ
همین برای یه عمر کافیه.
بایگانی
- آبان ۱۴۰۱ (۱)
- فروردين ۱۴۰۱ (۲)
- بهمن ۱۳۹۹ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۱)
- بهمن ۱۳۹۷ (۱)
- دی ۱۳۹۷ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۷ (۴)
- مهر ۱۳۹۷ (۴)
- شهریور ۱۳۹۷ (۳)
- مرداد ۱۳۹۷ (۴)
- تیر ۱۳۹۷ (۷)
- خرداد ۱۳۹۷ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۴)
- فروردين ۱۳۹۷ (۶)
- اسفند ۱۳۹۶ (۵)
- بهمن ۱۳۹۶ (۸)
- آذر ۱۳۹۶ (۶)
- آبان ۱۳۹۶ (۵)
- مهر ۱۳۹۶ (۲)
- شهریور ۱۳۹۶ (۵)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۳)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۲)
- اسفند ۱۳۹۵ (۵)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴)
- دی ۱۳۹۵ (۲)
- آذر ۱۳۹۵ (۱)
- آبان ۱۳۹۵ (۲)
- مهر ۱۳۹۵ (۳)
- شهریور ۱۳۹۵ (۴)
- مرداد ۱۳۹۵ (۳)
آخرین مطالب
-
۰۱/۰۸/۰۳اجتناب.
-
۰۱/۰۱/۱۲می نویسم که چیزی نوشته باشم.
-
۰۱/۰۱/۰۱بوی عیدی، بوی تو.
-
۹۹/۱۱/۰۱سالدیده
-
۹۸/۰۱/۲۳انتها.
-
۹۷/۱۱/۰۸دگرگونی
-
۹۷/۱۰/۱۹ممکن است که سرما، عقب افتاده باشد.
-
۹۷/۰۹/۰۵حقایق.
-
۹۷/۰۸/۱۷وازدگی و از جمله ی آن.
-
۹۷/۰۸/۱۱من. تصادفی که به هیچ، نمی ارزد.
از شمردن زیاد